بیمه ای ها /هزینههای بالای توانبخشی یکی از چالشهای بزرگ برای خانوادهها و سازمان بهزیستی است. اگرچه دولت و بیمه سلامت بخشی از هزینهها را پوشش میدهند، اما این حمایتها کافی نیست و جوابگوی افزایش هزینهها خصوصا در تعرفههای سال جدید نیست. در سال جدید طبق آنچه اعلام شده این هزینهها تا ۶۰ درصد هم افزایش قیمت داشتهاند که به چالشی بزرگ تبدیل شده است. هزینههای توانبخشی بخش قابل توجهی از هزینههای زندگی افراد دارای معلولیت را تشکیل میدهد. در ایران، تامین این هزینهها برعهدهی چند نهاد از جمله دولت، وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و سازمانهای بیمه سلامت است اما کافی نبودن پوشش این نهادها، چالش بزرگی برای خانوادههای افراد دارای معلولیت و سازمان بهزیستی ایجاد کرده است.هزینههای توانبخشی گرانتر شدندتعرفههای توانبخشی در سال ۱۴۰۴ درحالی نسبت به سال ۱۴۰۳ بیشتر شده که در مقابل پرداختهایی که به افراد دارای معلولیت برای مستمری انجام میشود آنچنان رشدی نداشته است.برای مثال هزینه آزاد فیزیوتراپی در سال ۱۴۰۳، ۲۳۸ هزار و ۶۲۰ تومان بوده و این رقم در سال ۱۴۰۴ به ۳۴۰ هزار و ۸۰۰ تومان رسیده که نسبت به سال گذشته ۱۰۲ هزار و ۱۸۰ تومان گرانتر شده است.یا هزینه کاردرمانی در سال ۱۴۰۳ مبلغ ۳۵۰ هزار تومان بوده و این مبلغ در سال ۱۴۰۴ به ۵۴۴ هزار تومان رسیده است.این افزایش قیمت در خدمات مختلف توانبخشی بیان افزایش هزینههای درمانی است که اگرچه برخی از این هزینهها بر عهده بیمه سلامت است اما همچنان نمیتواند پاسخگو کامل باشد. علیرضا وحیدزاده، مدیرکل بهزیستی استان کرمان، در گفتگویی با «کرمان نو» در خصوص هزینههای توانبخشی، به تامین برخی تجهیزات مانند ویلچر، عصا و سمعک توسط بهزیستی اشاره کرد. او با اشاره به دستورالعملهای موجود، توضیح داد که توزیع این تجهیزات با محدودیتهایی همراه است. به گفتهی وحیدزاده، هزینههای فیزیوتراپی و کاردرمانی با همکاری بیمه سلامت تامین میشود، اما سقف مشخصی برای کمک هزینههای درمان وجود دارد. او گفت: یکسری دستورالعمل وجود دارد؛ مثلاً مددجو ۲ یا ۳سالی یکبار از این اقلام میتواند استفاده کند.او درمورد هزینههای خدمات فیزیوتراپی و کاردرمانی نیز اضافه کرد: در این ارتباط براساس تفاهمنامهای که با بیمه سلامت داریم، فرد دارای معلولیت ما فاکتورش را به بیمه سلامت میبرد و بخشی از هزینههایش را بیمه سلامت پرداخت میکند.با توجه به نوع معلولیت و شدت پرداخت هزینه متفاوت استمدیرکل بهزیستی با بیان اینکه مددجو برای استفاده از خدمات باید با مددکارش هماهنگ شود گفت: بعد از مراجعه مددجو مددکار پیگیر میشود، راهنمایی و به پزشک معرفیاش میکند و کارش تا سقف تعریفشده برای کمک هزینه درمان که اختصاص داده شده انجام میشود اما گاهی پیش میآید که مددجو به بیمارستان یا مکانهایی که برای ارائه این خدمات وجود دارد و دولتی است و هزینه کمتری دارد نمیرود درعوض مستقیم به بیمارستانهای خصوصی با هزینههای بالا مراجعه میکنند، بعد آن هزینهها و تعرفهها را به سازمان ما تحمیل میکنند و این اتفاق هزینههای سازمان را بالا میبرد.وحیدزاده با بیان اینکه هزینههای پرداخت شده به هر فرد براساس نوع معلولیت اوست ادامه داد: بستگی به نوع معلولیت و شدت معلولیت کمک هزینهها طیفبندی دارد. معلولیتها از خفیف، متوسط، شدید تا خیلی شدید وجود دارد. بعضی از طیفهای که خفیف است مستمری به آنها تعلق نمیگیرد. مستمری برای معلولیت شدید و خیلی شدید است یا مثلا حق پرستاری، برای فرد وابسته به تخت است یا لوازم کمک توانبخشی مثل ویلچر و ویلچر برقی برای معلولیتی است که هیچکدام از اندامهاش را نمیتواند به راحتی تکان دهد و فقط ممکن است انگشت شصتش حرکت کند.